Su Santu Evangeliu de nostu Signori Gesù Cristu segundu Santu Luca. Tradusiu in su dialettu sardu meridionali. Si bendit in Roma, Napoli, Milano, Firenze (Firenze, Tipografia Claudiana, 1900).

Traduttore non indicato. Traduzione fatta seguendo la versione del Diodati.

Cap. 13, pp. 57-60.

Luca cap. 13

Sa morti de algunus Galileus e sa turri de Siloe.

13,1 In cuddu tempus e totu fianta benius algunus po nai a Gesus su fattu de cuddus Galileus, de is calis Pilatu hiat ammesturau su sanguni cun is sacrifiizius insoru.

2 E issu ddis hiat arrespustu: «Ita pensais chi custus Galileus fessint peccadoris prus de totus is aterus Galileus, poita chi hanti fattu custas cosas a issus? 3 No, nau a bosaturus; anzis si non si penteis, totus heis a morriri aici e totu.

4 Ovveru, pensais bosaturus chi cuddus dexiottu, asuba de is calis fiat arruta sa turri in Siloe e ddus hiat boccius, fessint culpàbilis prus de totus is chi bivint in Gerusalemmi?

5 No, nau a bosaturus; anzis si bosu non si penteis, totus heis a morriri aici e totu ».

Parabola de sa figu infecunda.

6 Naràt a pustis custa parabola: « Unu çertu teniat una figu plantada in sa bingia sua, e fiat andau a 'nci circai fruttu e no 'nd' hiat agatau.

7 E hiat nau a su chi traballát sa bingia : Eccu, sunti tres annus chi bengu a circai fruttu in custa figu e no 'ndi agatu; segadda; poit' est chi rendit ancora inutili sa terra?

8 E cuddu dd'hiat arrespustu: Su meri, lassadda ancora occannu, finzas chi deu dda hapa scarzada e stercorada. 9 Fursis hat a donai fruttu in su tempus chi benit, osinò dd' has a segai».

Sanamentu de una femina paralìtica.

10 E issu fiat imparendi a sa genti in d'una sinagoga in dì de sabudu. 11 I eccu una femina chi teniat già dexiott'annus unu spiridu de maladìa, e fiat totu incurvada e non si podiat aderezzai de nisciuna manera. 12 E Gesus, candu dd'hiat bista, dd'hiat zerriada a sei; e dd'hiat nau: « Femina, ses isciolta de sa maladìa tua ». 13 E hiat postas is manus asuba de issa, e in su momentu cudda si fiat aderezzada, e donàt gloria a Deus.

14 E su capu de sa sinagoga, inqûietu chi Gesus dda hessit sanada in dì de sabudu, hiat pigau a nai a sa genti: « Inci sunti ses dìs po traballai; benei duncas in cuddas po essiri sanaus e no in dì de sabudu! ».

15 E Gesus dd'hiat respustu e hiat nau: «Ipocritus! dognunu de bosaturus no isciollit fursis de sa pappadroxa, in dì de sabudu, su boi suu o su molenti suu po ddu portai a buffai? 16 E custa, chi pura est filla de Abramu, e chi Satanassu hat tentu accapiada già dexiott'annus, non cumbeniat chi fessit isciolta de custa cadena in dì de sabudu? ».

17 E mentras chi fiat narendi custas cosas, totus is inimigus suus aturanta sbregungius; e totu sa genti s'allirgàt de totus is cosas gloriosas fattas de Gesus.

Parabolas de su granu de senapi e de su fermentu.

18 Naràt a pustis: « A chini est simili su Regnu de Deus? E a ita ddu hapu dea a assimbilai ? 19 Issu est simili a unu granu de senapi, chi un omini hat pigau e ghettau in s'ortu suu; i est cresciu, i est beniu un'arburi, e is pillonis de su celu si sunti reparaus in is ramus suus ».

20 De nou hiat nau: « A ita hapu deu a assimbilai su Regnu de Deus? 21 Issu est simili a su fermentu, chi una femina hat pigau e postu in tres mois de farra, finzaschì totu siat axedada ».

Sa porta strinta.

22 E issu passàt in mesu de çittadis e de biddas, imparendi e fendi camminu facci a Gerusalemmi.

23 E una çertu dd'hiat nau: « Signori, sunti pagus is salvaus ?». 24 E issu ddis hiat nau: «Sforzaisì de intrai po sa porta strinta, poita chi medas, ddu nau a bosu, hant a circai de intrai e no hant a podiri. 25 De candu su meri de sa domu s'indi hat essiri pesau e hat hai serrada sa porta, bosu heis a cumenzai a aturai in foras e a toccai sa porta, narendi: Signori, aberi a nosu! E issu hat a respundiri: Deu no sciu de aundi bosaturus siais. 26 Insaras heis a pigai a nai: Heus pappau e buffau a sa presenzia tua, e tui has imparau in is plazzas nostas. 27 Ma issu hat a nai: Deu nau a bosaturus: No sciu de aundi siais; attesu de mei, bosaturus totus chi committeis cosas iniquas ! 28 Innì inci hat essiri su plantu e su zicchirriu de dentis, candu heis a biri a Abramu e a Isaccu e a Giacobbu e a totus is profetas in su Regnu de Deus, e bosaturus bogaus a foras ! 29 E hat a beniri genti de Levanti e de Ponenti, de Settentrioni e de Mesudì, e s' hant a sezziri in sa mesa in su Regnu de Deus. 30 I eccu, inci sunti de is ultimus chi hant essiri primus, e inci sunti de is primus chi hant essiri ultimus ».

Paraulas contra di Erodi e de Gerusalemmi.

31 In cudda dì e totu algunus fariseus si ddi fiant accostaus, narendi: « Parti, e baitindi de innoi, poita chi Erodi ti bolit fai morriri ».

32 E issu ddis hiat nau: « Andai e narai a cuddu margiani: Eccu,

deu inci bogu a is dimonius e fazzu sanamentus oi e cras, e a sa terzia dì seu a su fini. 33 De su restu mi cumbenit camminai oi e cras e pusticràs; poita non podit essiri mai chi unu profeta morgiat a foras de Gerusalemmi.

34 Gerusalemmi ! Gerusalemmi ! chi donas morti a is profetas e boccis a colpus de perda cuddus chi ti sunti mandaus, cantus bortas deu hapu bofiu arregolliri a is fillus tuus, in sa manera chi sa pudda arregollit a is piticus suus asutta de is alas, e bosaturus no heis bofiu! 35 Eccu, sa domu bosta est lassada deserta . Nau a bosu: no m'heis a biri finzaschì no heis a nai: Benedittu su chi benit in nomini de su Signori ! ».